Τι τάξη πας; Τί θα γίνεις όταν μεγαλώσεις; Πιο πολύ ποιον αγαπάς;
Οι ερωτήσεις που κάνουμε συνήθως στα παιδιά. Αν δε ρωτήσεις δηλαδή το νήπιο με τους ανοιχτούς ορίζοντες και τις άπειρες δυνατότητες, τί θα γίνει όταν μεγαλώσει, ποιον θα ρωτήσεις; Εμένα που καβάτζωσα τα 36; Όχι, όχι! Ρώτα με, τί θα γίνω αν ποτέ μεγαλώσω, γιατί στο σχολείο κάποτε έγραψα την πιο καταπληκτική έκθεση πάνω σ' αυτό το θέμα.
Λοιπόν... αφού ρωτάς, θα σου ανοιχτώ. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη. Ή stand up comedian ή σύμβουλος της επικρατείας. Είναι δύο επαγγέλματα που για να είσαι καλός, πρέπει να είσαι ενοχλητικός. Μπορώ κι άλλα να σας πω αλλά αυτά είναι οι κρυφές φιλοδοξίες μου. Απλώς δεν έχω καταφέρει ακόμη να περάσω τις εξετάσεις - του κοινού ή του υπουργείου δικαιοσύνης.
Πώς μπορώ λοιπόν εγώ να απαντάω ακόμη σ' αυτή την ερώτηση; Σκεφτείτε το λίγο. Μικρή δεν είμαι για να έχω τα ενδεχόμενα ανοιχτά μπροστά μου. Απλώς δεν έχω τίποτα πίσω να με κρατάει, μια καριέρα, ένα εισόδημα, μια οικογένεια, κάτι που να με δένει πίσω ή κάτω τέλος πάντων. Δεν έχω να χάσω τίποτα, κι όπως τραγουδούσε η Janis Joplin, έτσι λέγεται αλλιώς η Ελευθερία.
Άρα είμαι ελεύθερη να γίνω ό,τι θέλω. Θυμηθείτε: Τα παιδιά δεν τα ρωτάμε και αν μπορούν ή πώς να γίνουν αυτό που θέλουν. Αρκεί που λένε ότι θέλουν να γίνουν αυτό και μπορούν σε κάθε μας επίσκεψη στο σπίτι των γονιών τους να αλλάζουν γνώμη.
Μπορώ λοιπόν κι εγώ να σας απαντήσω στην ερώτηση που απευθύνεται σε μικρούς, στη θέση της μικρής κι εγώ. Τί θα γίνω; Αυτό που ήθελα πάντα. Κομμώτρια.